"Μα εγώ σε ποντάρω , και ύστερα πάω πάσο.. σε ένα καρέ τυφλό.." (πρωινό τσιγάρο)

Καρέ τυφλό.
Καρέ σε δωμάτιο με εικόνες από ηδονόφιλες γυναίκες στους τοιχους , παραμορφωτικούς καθρέφτες , καπνό που απογορεύει την καθαρή όραση, πάκους από χρήματα και σαμπάνια στο τραπέζι με τη πράσινη τσόχα. Ηλεκτρονική μουσική-ήχοι και μυρωδιά αλκοόλ με ακρίβο ηδήγλυκο άρωμα. Χιλίαδες πρόσωπα μάσκες όλα ξένα όλα α-διάφορα, όλα σκληρά, ολά σάρκικά. Ανοπνεές μέσα από τσιγάρα.
Ένα ηλεκτρονικό ρολόι με μεγάλους κόκκινους ψηφιακούς αριθμούς θυμίζει το χρόνο που φεύγει άσκοπα, και τη ζωή.




Μα εγώ σε βλέπω. Νιώθω καθαρά πως σε βλέπω. Σε ξέρω. Είσαι τόσο αληθινή.
Εισαι τόσο όμορφη. Βλέπω τα μάτια σου τόσο καθαρά - ξεχνώ τον καπνό. Ακούω τη φωνή σου τοσο γλυκιά που - οι ήχοι, οι φωνές σωπαίνουν ,ίσως και να γλυκαίνουν. Δε σε ξέρω , όπως δε με ξέρω, μα θα σε μάθω και θα με μάθεις.
Η καρδιά μου σε καταλαβαίνει με καθοδηγεί. Είσαι εσύ , το νιώθω.
Και είμαι σίγουρος. Είμαι απόλυτα σίγουρος και γαλήνιος. Χωρίς να κοιτάξω το φύλλο μου, χαμογελαστά , αργά , σίγουρα, σα σε όνειρο , με μια απαλή κίνηση στο τραπέζι ποντάρω ότι βλέπω μπροστά μου, ποντάρω ό,τι έχω , εμένα. Τα ρέστα μου λέω.
ΕΙΜΑΙ σίγουρος. ΣΕ πιστεύω.

--

Μα πριν καλά καλά τελειώσει ο γύρος. Με λούζει κρύος ιδρώτας. Αδέκαστος αυστηρός ο μπακάλης-συμφεροντολόγος-εγωιστής-νους αρχίζει να με μαστιγώνει : και ΑΝ δεν είσαι ΛΟΓΙΚΟΣ, και ΑΝ κάνεις λάθος, και ΑΝ δεν είσαι έτοιμος,και αν είναι καλύτερο να περιμένεις, και ΑΝ έχεις θολώσει από τον καπνό, το ποτό , τις έγνοιες , τις φοβίες , και ΑΝ εσύ βάζεις περισσότερα στο παιχνίδι, και ΑΝ εσύ δε θες να μοιραστείς , και ΑΝ εσύ βιάστηκες , και ΑΝ θες να παίξεις και σε άλλα καρέ , και ΑΝ το φύλλο σου δεν είναι καλό , και ΑΝ οι άλλοι έχουν καλύτερο φύλλο , και ΑΝ σου έρθει καλύτερο φύλλο αργότερα............

Πάσο.

Χέρια μου αδειανά , άδεια μου αγκαλια..