Φαντάζομαι όλοι θυμάστε την πασίγνωστη και πολυβραβευμένη ποιήτρια Βάνα Καρόλου-Λέκκα και τα υπέροχα ποιήματα ''Πευκοβελόνες'' , ''Αβυσσος στην Ανάβυσσο'' και ''Πάρος - Αντίπαρος''. Ε σήμερα που είναι η Παγκόσμια ημέρα της ποίησης πρέπει να γίνεται μνεία σε τέτοιες εξέχουσες προσωπικότητες των τεχνών και φυσικά τα μέλη αυτού του blog δεν μπορούν να μείνουν αδρανή σε μια τέτοια σπουδαία occasion.Προτείνω λοιπόν να εμπλουτίσουμε σήμερα το blog με μαγευτικούς στίχους που μας έχουν στιγματίσει στη ζωή μας και αποτελούν σημείο αναφοράς για την περαιτέρω εξέλιξή μας ως άτομα. Μπορούμε να αποκαλύψουμε κάθε τρυφερή πτυχή της ψυχής μας δημοσιεύοντας κάτι δικό μας, κάτι δικής μας εμπνεύσεως καθώς και κάποιο πόνημα ενός τρίτου μεγάλου λυρικού.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Εγγονόπουλου, θα ήθελα να απαγγείλω διαδικτυακά τους εξής στίχους:
Σ' αυτό το δωμάτιο συνουσιάστηκαν τα δύο φοβερά τέρατα
κι ευφραίνονταν μ' αγκομαχητά κι άγρια γρυλίσματα
κι αγριοφωνάρες
λες και βουργάροι υλοτόμοι τα βάλανε με θεόρατα ελάτια
ή μάλλον σαν να εγκρεμιζόντουσαν βουνά...
Και μετά απο αυτά τα συγκλονιστικά λόγια σας παραθέτω και ένα δείγμα τις δικής μου εμπνεύσεως...
πώς να αντέξω το δάκρυ στο χείλος,
πώς να σηκώσω κεφάλι ψηλά,
μόνη αγάπη θα είσαι εσύ
κι ας εχάθης άξαφνα απ'την καρδιά
δικό σου ήταν το φώς των ματιών μου
και εκλεισες πάλι τα βλέφαρα
με άφησες στου ονείρου την άκρη
να κείμαι μονάχος και να πονώ
μα θα ρθω ξανά να με βρεις
εσύ θα με ανοιξεις και πάλι στα δυο
γιατί όσο με δι΄χνεις κοντά σου με φέρνεις
και τόσο πολύ σ'αγαπώ..
Μη διστάσετε κι εσεις να δοκιμάσετε την τύχη σας καλοί μου φίλοι!
Τις ντομάτες παρακαλώ όχι εντός του blog....
Ευχαριστώ
6 σχόλια:
Παιδιά ο Antoine ο Dmitri ή τέλως πάντων όποιος είναι υπεύθυνος για το blog ας στείλει ένα email στο blogger ή στο google να αναφέρει ότι ο Μιχάλης Χατζηγιάννης υπέκλεψε το username και το password του Παπαρωδία. Να μας πουν τι μπορεί να γίνει από νομική άποψη. Θα πάρω ο ίδιος τον Παπαρωδία τηλέφωνο για να δει αν μπορεί να αλλάξει τον κωδικό του για να μην ξανασυμβεί.
Akatharte sydrofe paparodia
Me syginisi anakalypto tin plevra sou afti meta apo miso aiona stenis filias. Oson afora to sxolio sou gia tis domates, afto pou exo na sou po, einai na mi fovasai ta frouta afta kai na mi se epireazoun aftoi pou ta petoun otan ta epixeirimata tous sterevoun. Oso "anoites" kai an nomizeis oti fantazoun oi dimiourgikes sou skepseis den pavoun na einai apostagma pnevmatikis anisixias kai kalon protheseon. Synexise loipon kai mi masas!!!
Xronia polla se olous emas... tous asimous poiites
Δεν περίμενα τίποτα λιγότερα από αυτό το blog. Παπαρωδί είσαι φοβερός. Νομίζω ότι τα αλιγορικά μηνύματα πίσω από αυτούς τους λιγοστούς στίχους είναι εκατοντάδες. Ένα tribute στην σύγχρονη ποίηση. Ωραίο ακούγεται. Ας παραθέσω και εγώ με τη σειρά μου ένα ποίημα από την τελευταία μου ανέκδοτη συλλογή, "Καβλωμένες Σουφραζέτες".
Τιμή και δόξα σε κείνους που στη ζωή τους φυλάνε Θερμοπύλες,
αλλά και σ' εκείνους που πίνουν πρώτες ύλες,
κι αν το παίζετε κινέζοι σε ξίδια και καΐλες,
μέσα σας το ξέρετε πως θα 'σαστε για πάντοτε ξεφτίλες
Αντώνη με βαφτίσανε και μ' ακολουθάει πάντα,
όπως και ο Ζούγας που οδηγάει Panda,
πώς πέρασε ο καίρος και ήρθαν τα τριάντα,
ευτυχώς τ' αμάξι μου έχει αλουμινένια ζάντα
Η μάνα μου με γέννησε στα εικοσιτρία,
και στον πίσω κήπο μου ξαναφύτρωσαν τα βρύα,
η σούφρα μου κι αν άνοιξε δεν έχει σημασία,
τώρα μπορείτε πια να με φωνάζετε Αντωνία
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Antoine που άνοιξε τον εσωτερικό (κυριολεκτικά)κόσμο του και μας αποκάλυψε την άβυσσο της σούφρας του.
Νομίζω ότι το ''Καβλωμένες Σουφραζέτες'' αποτελεί τρανό απάυγασμα σοφίας, ελένης, ωλένης, κερκίδας κλπ. Χείλια Bravo.
Κλείνοντας αυτό το μίνι αφιέρωμα στην παγκόσμια ποίηση, προδημοσιεύω το προτελευταίο μου ποίημα από τις "Καβλωμένες Σουφραζέτες", με τίτλο:
Unlimited Τζιν Τόνικ
Πρώτη φορά σχολείο το ογδονταέξι
Στο δίπλα το θρανίο ο Τασούλης, από τότε πολύ σέξι
Ποιός είν’ αυτός τον ρώτησα, εκείνος ο ξανθός μαλάκας;
Θείο τον φωνάζουνε, φιλόσοφος της πλάκας
Τα δεκαπέντε έφτασα με Chevignon για μάρκα,
Και ο Όγλου με γυαλιά σε μπουρδελοτσάρκα
Nirvana, μπιλιάρδα, γκόμενες στα πάρκα
Με τη Γριά μαζί, από τότε με φαλάκρα
Απίστευτα κι ελληνικά, με Ζούγα και Μπουλά
Τον Κου παρακαλούσα να χάσει δυο κιλά
Στ’ αρχίδια του με έγραφε και γούσταρε Σον Κεμπ,
Ωραίες εποχές τότε προ ΕΜΠ
Μετά πολυτεχνείο, μπετά, επαναστάσεις,
Κι ύστερα Λονδίνο, γι’ ακραίες καταστάσεις
Brick Lane, Notting Hill, Royal Oak Station
Ρε Θείε που ‘ναι ο Ζούγας, πάλι Play Station;
Ναύπλιο, Μηχανικό, άσε, δεν είν’ αυτά για μας
προτιμώ ναυτάκι, καλύτερος ο Πειραιάς
αλλά με πήγε πίπα κόλο, ο πλοίαρχος αρχίδι
πάλι καλά που είχα Χοντρούλη και Κοσμίδη
Τώρα μόνο μαλακίες στο blog του Κουρκούμπα
Που ‘ναι ωραίος γκόμενος με την άσπρη του τη φούντα
Καΐλες με Ζερβό και τόνους από φ...α
Να κράζουμε μετά: «Φέρε την τουλούμπα»
file antoine,
se adithesi me osa egrapsa parapano gia to dirty boy, gia tin periptosi sou tha sinistousa na typoseis to megaleiodes afto ergo sou se mia kola xarti 2m X 3m, sti synexeia na tylixteis mesa se aftin kai telos na petakseis ton eafto sou se kanena kado bas kai o alestikos mixanismos kapoiou aporimatoforou mas glitoseis apo tis kotsanes pou me tosi xara mas louzeis ta teleftaia 26 xronia.
Me adiamfisvititi ektimisi kai thavmasmo
o kryfos sou erotas
qu
Δημοσίευση σχολίου