Συνολικές προβολές σελίδας

Παπάρ ... Yes !!!!!

Παπάρ ... Yes !!!!!

Τρίτη 22 Μαΐου 2007

χουυυυυυυυυυυμορ



??????????????? ΙΝΤΕRΑCTIVE POST ERWTHSH ???????????????????????????


ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ( ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ) ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

ΥΠΟ ΜΟΡΦΗ COMMENT TON OΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΧΙΟΥΜΟΡ...


η διεύθυνση

-------------


ΥΓ

- 2 απαντήσεις θα προωθηθούν στον ετήσιο διαγωνισμό Ionesko "the bold singer" στη Λυόν

- αναφέρω ότι η υπάρχουσα γραμματεία για την εν λόγω σοβαρότατη βαθυστόχαστη έννοια είναι τουλάχιστον ανεπαρκής (oxford: the quality of being amusing / cambridge: the characteristic of being funny etc etc ) συνεπώς για ακόμα μια φορά η συνδρομή σας στην διεύρυνση της ανθρώπινης γνώσης είναι καθοριστική


Εμπρός γενναίοι μου.....
...

7 σχόλια:

Dmitri είπε...

Είναι αρκετά δύσκολο να ορίσει κάποιος το ΤΙ είναι χιούμορ. Η έννοια του χιούμορ έχει τουλάχιστον 2 διαστάσεις.

1η διάσταση : Χιούμορ είναι η ικανότητα ή η ποιότητα των ανθρώπων να δημιουργούν συναισθήματα χαράς και διασκέδασης σε άλλους ανθρώπους.

2η διάσταση : Χιούμορ είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αντιλαμβάνεται την αστεία - εύθυμη πλευρά καταστάσεων ώστε να γελάει και να νιώθει ευδιάθετος.

Όπως και να έχει χιούμορ είναι αυτό που μας διακρίνει ... αυτό που έχει ο Ζούγας και μας κάνει και τον αγαπάμε ΤΟΣΟΟΟ ΜΑ ΤΟΟΟΣΟΟΟ πολύ, ή αυτό που έχει ο Βρωμιάρης και τον κάνει τόσο ξεχωριστό (εκτός απο την μυρωδιά χαχαχαχα), ή αυτό που έχουμε όλοι μας και δημιουργήσαμε αυτό το Blog :)

Hint : Τι είπε το ένα κάστανο στο άλλο πάνω στην φουφού του καστανά ??? Ουφ δικέ μου... έσκασα...

paParisien είπε...

HUMOR = HUE+MORT
Από την αγγλική λέξη HUE που σημαίνει απόχρωση και τη γαλλική MORT που σημαίνει νεκρός. Μια "απόχρωση" της καθημερινότητας "νεκρή" πια από το χέρι της τηλεόρασης, των ανεκδότων και της παγκόσμιας κυβερνοηλιθιότητας...

Το humor δεν υπάρχει πια. Η ανάμνησή του μόνο σιγοτραγουδάει σταυρωμένη πάνω σε μια κεραία τηλεόρασης το allways look at the bright side of life...

qu είπε...

Σάββατο 18 Ιουλίου 1998

Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στην Πάρο, ο Νίκος και ο Χρίστος κλαίνε από τα γέλια ενώ ο Τάκης κάθεται χλωμός πάνω στο κρεβάτι με ένα αηδιασμένο βλέμμα στο πρόσωπο. Παρόλο που δέχτηκε μία ‘υγρή’ κλανιά μέσα στη μούρη, από τον Νίκο, μετά από λίγα δευτερόλεπτα θα χαμογελάσει και αυτός. Πάνε εννέα χρόνια από τότε που πήγε με τα φιλαράκια διακοπές μετά τις πανελλήνιες αλλά σίγουρα θα θυμάται την πορδή αυτή για πάντα με νοσταλγία.


Τετάρτη 22 Μαρτίου 1978

Ο Θάνος είναι πιγμένος στην κίνηση στο κέντρο της Αθήνας. Η πίσω δεξιά πόρτα του κίτρινου LADA του ανοίγει και εισβάλει βιαστικός ένας κουστουμαρισμένος άνδρας με μία εφημερίδα στο χέρι. ‘Στο ανατολικό αεροδρόμιο παρακαλώ’ λέει στον Θάνο και χώνεται στη εφημερίδα του. Ο Θάνος κάνει το γνωστό συγκαταβατικό νεύμα από τον καθρέφτη και συνεχίζει την πορεία του. Λίγα άρθρα αργότερα στο δρόμο προς το Ελληνικό ο επιβάτης ρωτάει με έκδηλη τη μεγάλη απορία του:
-‘Συγγνώμη, ταξίμετρο δεν έχετε;;;’
-‘Γιατί; Θα΄πρεπε;’ απαντάει ο Θάνος με απόλυτη ψυχραιμία.
-‘Μα καλά…ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΤΑΞΙ;;;;;’
-‘Όχι κύριε…’


Παρασκευή 4 Μαΐου 2001

Η Αφροδίτη στέκεται μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου εδώ και ώρα. Σκέφτεται ότι δεν πάει πολύς καιρός από τότε που κάθε Παρασκευή βράδυ, έφευγε με τις άλλες δύο δικηγορίνες από το γραφείο κατά τις 9 και ξεχυνόντουσαν στα μπαρ του Κολωνακίου. Πάντα ήταν αυτή που τραβούσε τα περισσότερα βλέμματα πάνω της, και που μοίραζε και τις περισσότερες χιλόπιτες σε κάτι ημίχοντρους, ημικαραφλούς και γενικότερα ‘ημί’ γιάπηδες που είχαν την ψευδαίσθηση ότι παίζουν το ρόλο του κυνηγού. Τα κρύα πλακάκια στα πόδια της την κάνουν να σταματήσει την αναπόληση. Χαϊδεύει το κεφάλι της με το αδύνατο κατάλευκο χέρι της. Η χημειοθεραπεία το έχει αφήσει σχεδόν άτριχο. Βγάζει έναν μικρό αναστεναγμό. ‘Πρέπει να αλλάξω κομμώτρια’


Αν και προτίμησα να μιλήσω με παραδείγματα, θέλω να κλείσω με μία αποτυχημένη προσπάθεια να ορίσω κατά κάποιο τρόπο το χιούμορ. Το χιούμορ λοιπόν κατά την ταπεινή μου άποψη είναι πάνω απ’όλα στάση ζωής. Είναι η ικανότητα του να ‘τρυπάς’ στη διάθεση των γύρω σου και να της επιβάλλεις να χαμογελάσει. Είναι το χάρισμα του να βλέπεις κάτι χαρούμενο εκεί όπου η ομορφιά απουσιάζει. Είναι η δύναμη του να τοποθετείς τον εαυτό σου ως στόχο σαρκασμού και η εξυπνάδα του να γίνεσαι εσύ αυτός που τον ‘χτυπάει’. Οι φόρμες με τις οποίες εκδηλώνεται το κάνουν ίσως το πιο πολύπλευρο κοινωνικό φαινόμενο του κόσμου μας. Πνευματώδεις αστεϊσμοί για ένα έργο τέχνης και πρόστυχα σχόλια για τα βυζιά της γυναίκας του φούρναρη. Επιτηδευμένα σατιρικά σκετς και αυθόρμητες γκριμάτσες στο πίσω θρανίο. Κοινωνικό ανεκδοτάκι για τον καιρό και προκλητικά σκίτσα για τον Μωάμεθ. Όπως και να ορίζεται και ότι και αν σημαίνει, το χιούμορ έχει τη δύναμη να βοηθάει τα μπαζομπακούρια να ρίχνουν καμιά γκόμενα πού και πού, οπότε σίγουρα έχει κάτι το μαγικό!!!!

antoine είπε...

Συγχαρητήρια στον qu για το παραπάνω κείμενο. Άψογο

Όσο για μένα, δεν ξέρω. Το φλέγμα των Monty Pythons και ο κυνισμός των Simpsons. Η ισοπέδωση των Southpark και η απάθεια του Bill Marrey. Οι διάλογοι του Tarantino και οι καρικατούρες του Ροντίγκεζ. Το γκροτέσκο του Ζερβού και η πνευματίλα των Απαράδεκτων. Ο Γιάννης Ζουγανέλης. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας. Τα λογοπαίγνια του Λένου Χρηστίδη και του ντετέκτιβ Ξ. Σαρχίδη. Το μαύρο χιούμορ του Αρκά και η φαινομενική αφέλεια του Οβελίξ. Η μαγκιά του Πουλίκα και ο Αρτέμης. Ο Βλάσης. Οι Άγγλοι.

Δύο άλογα σέρνουν μια άμαξα. Το ένα λέει: «Κουράστηκα, έχει πολύ ζέστη». Το άλλο απαντάει: «Ωχ, ένα άλογο που μιλάει».

katsaridas είπε...

Αν και είμαι σε θέση να ορίσω το χιούμορ… δεν θα το κάνω.

Αντίθετα, θέλω να πω ότι όλες αυτές οι προσπάθειες είναι χαμένος χρόνος. Πάρτε παράδειγμα τα μεγάλα πανεπιστήμια της Βρετανίας… καταναλώθηκε τόση φαιά ουσία για να βγουν αυτοί οι “χιουμοριστικοί” – αστείοι ορισμοί. Ίσως και αυτό να ήταν μια προσπάθεια χιούμορ…

Ψαχνόμαστε, προβληματιζόμαστε, προσπαθούμε να το παίξουμε διανοούμενοι…..και καλά ψαγμένοι. Ουφ κουράστηκα πια.

Δεν έχει νόημα να ορίσεις κάτι σαν το χιούμορ. Αυτό που έχει νόημα είναι να το αισθανθείς… αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα (δίνει 15,25).

Εγώ θα ήθελα σε αυτό το σημείο να κάνω μια παρένθεση στο γραπτό του Paparisien, σχετικά με την προέλευση της λέξης χιούμορ. Για να ακριβολογούμε η ανάλυση της λέξεως HUMOR = HUE+MORT, κρύβει μια αλήθεια. Στην πραγματικότητα όμως τα ο ορισμός αυτός συνδέεται με την ιστορία που όρισε το Black Humor.

Στα τέλη του 13ου αιώνα κάπου στην γαλλική Βρετάνη ένας Άγγλος ναύτης γνωστός ως ο μαύρος (black) Hugh βρέθηκε σε συνουσία με μια μικρή Γαλλίδα εταίρα. Η μικρή ταυρίνα, αχόρταγη στο κρεβάτι είχε κυριολεκτικά ξεζουμίσει τον Άγγλο θαλασσόλυκο, ο οποίος μετά τον 5ο συνεχόμενο οργασμό, άρχισε να χάνει την γη κάτω από τα πόδια του. Πάνω όμως στο πάθος η Γαλλιδούλα της ιστορίας μας (το όνομα της δεν το θυμάμαι) άρχισε να φωνάζει “ Black Hugh I want more, Black Hugh more, black Hugh more” (πιστή μετάφραση από τα γαλλικά…πρωτότυπο).

Ο άμοιρος Βρετανός δεν άντεξε και αμέσως μετά τον 6ο οργασμό παρέδωσε την ψυχή του στην Θεά Αφροδίτη, η οποία χωρίς 2η σκέψη τον έστειλε subito στον Άδη.

Η γαλλίδουλα με το που αισθάνθηκε το νεκρό σώμα του ναύτη αναφώνησε “BLACK HUGH HAS HUE MORT”. Οι δυο άλλοι ναύτες που έπαιρναν μάτι από την κλειδαρότρυπα ξέσπασαν στα γέλια με την σκηνή που εξελίχθηκε μπροστά τους και με την αντίδραση της γαλλιδούλας που ενώ είχε ξεθεώσει τον ναύτη παραξενευόταν που της έμεινε στα χέρια.

Από τότε οι 2 Άγγλοι ναύτες αστειεύονταν μεταξύ τους λέγοντας “Black Hugh More” και “Black Hugh has Hue Mort” εκφράσεις που διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα στην βρετανική και όχι μόνο κοινωνία και κατέληξαν να γίνουν η λέξη black humor.

Αργότερα βέβαια η λέξη black έπαψε να χαρακτηρίζει τον Άγγλο ναύτη και προσδιόρισε την κατάσταση (το αστείο μέσα από μια μακάβρια κατάσταση) γεννώντας με αυτόν τον τρόπο την έκφραση black humor.

Ps. Δεν έχει προσδιοριστεί πάντως μέχρι σήμερα, if Black Hugh had Humor (hue mort), καθώς οι δύο ναύτες είναι λογικό να μην το κατάλαβαν μέσα από την κλειδαρότρυπα που κοιτούσαν…

paparwdia είπε...

Με θλίβει που θα αφήσω το comment μου κάτω από αυτήν την προηγούμενη αηδιαστική ανάλυση περί χιουμορ που διατύπωσε ο κατά τ'άλλα σεβάσμιος κατσαρίδας αλλά αισθάνθηκα την εσωτερική ανάγκη να εμπλακώ στο ζήτημα ιδιαίτερα μετά την μνεία που μου έγινε από τον dmitri.
Μία κουβέντα λοιπόν.
Χιούμορ είναι η ιδιαίτερη ικανότητα του ανθρώπου να αυτοσαρκάζεται.
Από κει ξεκινάν όλα. Μετά το χιουμορ παίρνει την φυσιολογική του πορεία προς την αποθέωση.

Ανώνυμος είπε...

"Paradise, is exactly where you are right now, only much, much, better." Laurie Anderson

Χιούμορ είναι αυτό ακριβώς.
Δε μπορείς να του αντισταθείς.
Είναι όσο εύστοχο όσο μία τρύπα.
Αναποδογυρίζει στιγμιαία το γεγονός/στιγμή/κατάσταση σε αυστηρά μία πρόταση.

υγ. το ψαχνα καιρό το ρημάδι.