Λίκνο Πολιτισμού Ή Κωλοτρυπίδα Της Ευρώπης?

Κοντά 30 χρόνια Έλληνας...και τι κατάλαβα? Καλός ο ήλιος και η θάλασσα, δε λέω, αλλά έτσι δε γίνεται προκοπή. Ζω μέσα στη "χούντα" των Ελλήνων πολιτών και κάπου έχω αρχίσει να μην την παλεύω.

Με αφορμή τις πρόσφατες "προκλήσεις" της Μακεδονίας (Σκόπια για όσους δε γνωρίζουν) άρχισα να έχω πάλι τάσεις για εμετό. Στο κάτω κάτω της γραφής Μακεδόνας ήταν ο 'Αλεξ και αν θες και τη γνώμη μου (που δεν τη θες δηλαδή) χάρισμα τους. Πραγματικά δε βρίσκω λόγω να προσκυνώ χασάπηδες επειδή κατάφεραν να φτιάξουν μια "αυτοκρατορία"...

-Μα καλά τι είναι αυτά που λες? δε ντρέπεσαι καθόλου?
-Τι να σου πω ρε μάνα? Δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να ντρέπομαι.

Όπου και να γυρίσω το βλέμμα μου συναντάω παπάδες. Με νύχια και με δόντια παλεύεις να διατηρήσεις τα πλούσια σε χοληστερίνη ήθη και έθιμα του τόπου μη και χάσεις την εθνική σου ταυτότητα. Τράβα και στην εκκλησία καμία-δυο φόρες το χρόνο, κάνε και καμιά κουτσή νηστεία μπας και συγχωρεθεί καμιά αμαρτία. Στο κάτω κάτω δεν ξέρεις ποτέ...μια θέση στον παράδεισο πάντα είναι χρήσιμη. Ελλάς Ελλήνων χριστιανών λοιπόν. Κάνεις θρησκευτικά στο σχολείο από την τρίτη δημοτικού μέχρι την τρίτη λυκείου, μη και δε σου γίνει συνείδηση το πόσο σημαντικό είναι να είσαι "καλός" χριστιανός. Αλλά και να μη γίνεις δεν πειράζει μωρέ. Οι εποχές που η καλή μας δυτική εκκλησία έκαιγε παγανιστές αγρότες και αιρετικούς διανοούμενους έχει περάσει (?). Το πολύ πολύ να σε αφορίσουν - τι δυστυχία...

-Ναι ρε φίλε. Εγώ στην τελική δε γουστάρω να είμαι το ίδιο με τον κάθε κωλοαλβανό και τον κάθε βρωμότουρκο.
-Sorry...εκείνοι νομίζεις ότι θέλουν να έχουν καμία σχέση μαζί σου?

Όπου και να γυρίσω τα αυτιά μου ακούω μπουζούκια. Η "ποιοτική" μας κρατική τηλεόραση αφιερώνει το "φιλέτο" της ζώνης της σε εκπομπές για το ελληνικό τραγούδι ενώ παράλληλα κάθε βράδυ τα σκυλάδικα ξεχειλίζουν από γαρίφαλα. Ακούς και κανένα "ξένο" που και που μη σε πουν και βλάχο. Λες και δεν είσαι. Ζήτω το ελληνικό τραγούδι λοιπόν. Ρίξε μια ζεμπεκιά και για μένα μεγάλε, γιατί έχω τη μέση μου και δεν μπορώ να σκύβω. Αν βαριέσαι όμως δεν πειράζει...το πολύ πολύ να σε πουν ξενέρωτο. Μην αγχώνεσαι όμως υπάρχουν μπόλικα μέρη στην Αθήνα που συχνάζουν "ξενέρωτοι". Πού ξέρεις, μπορεί και να σου αρέσουν - δε θες ούτε να το σκέφτεσαι...

-Ρε μαλάκα σαν πολλά δεν μας τα΄πες? Άμα δε γουστάρεις τράβα πίσω στην κωλοσκωτία σου.
-Όχι ρε μεγάλε. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να καταστρέφεις την παγκόσμια Αθήνα που χτίζω. Μπες μέσα στο διαστημόπλοιό σου και άντε τράβα να βρεις τους άλλους αγροteenagers στην τραχανοπλαγιά.

Όσες ξενέρες και να φάω δεν πτοούμε. Μπορεί ο πολιτισμός μου να κολυμπάει μέσα στα σκατά, αλλά δεν το βάζω κάτω γιατί απλά...γουστάρω. Γουστάρω τη θέα του Παρθενώνα από το ρετιρέ της Βούρβαχη, γουστάρω να πίνω καφέ Ασκληπιού και Διδότου γωνία, γουστάρω το δρομέα, τη στάση πανεπιστήμιο, τους "μαύρους" με τα cd και το cabrio σινεμά στη Μαυρομιχάλη. Γουστάρω να ακούω Τζούμα το πρωί, να διαβάζω Lifo, να οδηγώ στη Βουλιαγμένης και να χαζεύω τις γκόμενες στα bar.

-Και εσένα ποιος σου λέει ότι γουστάρουμε να διαβάζουμε τις μαλακίες που γράφεις ρε αγράμματε?
-Κανένας ρε ψηλέ. Άντε...τα λέμε...