Μιας και το 2007, όχι απλά μας χτυπάει την πόρτα, αλλά πλέον αράζει στο σαλόνι μας και πίνει το capuccino του, έφτασε η ώρα να θυμηθούμε, να κρίνουμε, να απογοητευτούμε, να ξεχάσουμε και (αν δε βαριόμαστε οικτρά) να αναθεωρήσουμε κάποιες αξίες μας. ΠΩΠΩ....ακόμα δεν ανοίξαμε το μάτι και μας πρήζει με τις μαλακίες του ο χοντρός. Όχι καλές μου φίλες, δεν είναι έτσι. Απλά σκεφτείτε το ενδεχόμενο να πάτε κομμωτήριο και να πετύχετε την κυρία από τον 2ο. Θα θέλατε να μάθει όλη η πολυκατοικία πόσο ντεμοντέ αξίες έχετε??? Συνεχίστε λοιπόν την ανάγνωση - ενδοσκόπηση and stop being SO 2006!Προτού συνεχίσω αυτήν τη σύντομη παράθεση ιδεών και συναισθημάτων, θεωρώ πως έχω χρέος σε πρώτο επίπεδο να διασκεδάσω τις εντυπώσεις που ίσως να έχουν προκύψει μέχρι τώρα για το ύφος του κειμένου: μην ξενερώνετε και μην απελπίζεστε, δεν πρόκειται να διαβάσετε κάτι το σοβαρό(φανές) στις παρακάτω γραμμές. Σε δεύτερο επίπεδο, επειδή ειλικρινά δεν έχω ιδέα για το τι θα γράψω (γεγονός που δεν αναιρεί την προηγούμενη δήλωση...μην αγχώνεστε) πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι υπάρχει ο κίνδυνος να μην καταλήξω κάπου. Whatever...δε μασάω και συνεχίζω ακάθεκτος!!!
30/12/2006 και αποφασίζω, αν και κάπως αργά, να μπω στο καταναλωτικό πνεύμα των εορτών. Ανάβω τσιγάρο προτού καν μπω στο αυτοκίνητο, βάζω μπρος, κολλάω το δάχτυλο στο ράδιο και ξεκινάω τη βόλτα μου στην παραλιακή λεωφόρο.
Φάση 1η: Τα μάτια μου τσούζουν. "Τι αρωσστιμένη που είναι αυτή η λιακάδα ρε πούστη μου μέσα στο καταχείμωνο, μήπως να το γαμήσω το παντελόνι και να πάω κατευθείαν moon για κανένα καφέ?...Όχι ρε μαλάκα, δεν είσαι σκλάβος της καφεΐνης και πρέπει επιτέλους να σταματήσεις να βρίζεις τόσο πολύ όταν σκέφτεσαι"
Φάση 2η: Η κυρία με το Saab στο Δ. "ΜΑ ΚΑΛΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ...ΠΙΟ ΑΡΓΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ" Όπως καταλαβαίνεις η μέρα έχει μυστηριωδώς μίζερα. "Τι ηλίθιος που είμαι και εγώ...λες και δε μπορώ να προσπεράσω. Μα γιατί βιάζομαι?" Καφές και εφημερίδα στο moon ίσως να μην ήταν και τόσο κακή επιλογή.
Φάση 3η: Παρκάρισμα. Ως γνήσιο τέκνο της Ελλάδας που έχει ρουφήξει άπειρα λίτρα γάλα από το βυζί της μαμάς πατρίδας, προσπαθώ να παρκάρω όσο πιο κοντά μπορώ στην είσοδο του καταστήματος, μη πτοούμενος από το αναμενόμενο χάος που επικρατεί. Εντοπίζω το ζευγαράκι που με τις τσάντες στα χέρια κατευθύνεται στο αυτοκίνητο..."αυτή η θέση είναι δική σου!!!" Βγάζω alarm και από το πρώτο δευτερόλεπτο έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι με την αναμονή. Οι τσάντες μπαίνουν στο πορτ-μπαγκάζ, το ζευγαράκι στο αυτοκίνητο και η έλλειψη καφεΐνης στο νευρικό μου σύστημα. Ξαφνικά...χαμούρεμα. ΜΑ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΑΝ?!?!?
Φάση 4η: Αηδία και στοχασμός: Η αηδία που ένιωσα με τον εαυτό μου, μου πρόσβαλε το "εγώ" σε τεράστιο βαθμό (314 ρε μαλάκες-ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΤΥΠΟΙ). Έφυγα ντροπιασμένος και μετά από μία σύντομη βόλτα στο parking, παράτησα κάπου το αμάξι και κατευθύνθηκα προς την είσοδο του καταστήματος. "Μα καλά δε ντρέπομαι ΚΑΘΟΛΟΥ!?!?!" Είκοσι λεπτά αργότερα βγαίνω από την ίδια πόρτα ακόμα προβληματισμένος με το πρόσφατο συμβάν.
Για όσους με γνωρίζουν βρίσκομαι πλέον σε μία κρίσιμη ηλικία που δυστυχώς είναι πλέον πιο κοντά στα 30 παρά στα 20. Μήπως το χαμούρεμα στο αυτοκίνητο με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι μεγαλώνω και πουριτανεύω? Μπα δεν είναι αυτό. Καλά κάνουν τα παιδία και χαίρονται τον έρωτά τους ανά πάσα στιγμή. Ρε μπας και γίνομαι γεροπαράξενος και εκνευρίζομαι με μαλακίες? Σώπα μωρέ, απλά ξύπνησες στραβά σήμερα. Το μόνο σίγουρο Kou είναι ότι μεγαλώνεις. Κατά ένα περίεργο τρόπο οι υπαρξιακοί-ηλικιακοί μου προβληματισμοί που πυροδοτήθηκαν από ένα φιλί, σε συνδυασμό με την επικείμενη αλλαγή του έτους με βάζει σε σκέψεις γύρω από τις διαφορές που έχει η γενιά μου από την πιο φρέσκια και σε ένα τριπάκι γενικότερης αυτοκριτικής και αναθεώρησης αξιών.
Αν το καλοσκεφτείς πάντως φίλε τα πράγματα εξελίσσονται με περίεργο τρόπο. Η αλάνα έγινε σκέτο LAN, η sexy ματιά έχει αντικατασταθεί με την αντίστοιχη κίτρινη φατσούλα στο msn και οι ευχές για καλές γιορτές έρχονται αποκλειστικά με sms. Πάλι καλά να λέμε που υπάρχουν και μερικά παιδιά που πηδιούνται ακόμα στις τουαλέτες και στις αίθουσες. Τι? διαφωνείς? Σε έχω πιάσει στα πράσα να χαζεύεις πρόστυχα τα επίμαχα videos. Είναι υπερβολή το τσιμπούκι μπροστά στην παρέα ε? Ε καλά τότε, ψάξε στο internet για το video με την εκτέλεση.
Χρόνια πολλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου