Πόσο ενδιαφέρον, μπορεί να έχει μια Δευτέρα ογδόης Ιανουαρίου του 2007? Πραγματικά δυσκολεύομαι να το εντοπίσω. Μια ολόκληρη εβδομάδα μπροστά μου, γεμάτη προκλήσεις και ενδιαφέρον.............Γιατί δεν μπορώ να το δω έτσι ρε πούστη? "Κωστάκη είσαι σχεδόν 26 ετών και μιλάς λες και βαίνεις στο τέλος της ζωής σου, συγκεντρώσου. Πρέπει να πείσω τον εαυτό μου οτι δεν χαλιέμαι. Έτσι λοιπόν αποφασίζω να υπακούσω την φωνή της συνείδησης και κατ' επέκταση τον γλυκό ήχο που κάνει το Sharp κινήτο μου κάθε μέρα στις 07:36 ακριβώς. Μα πόσο γλυκός είναι αυτός ο ήχος. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ......μου έρχεται να φωνάξω....αλλά είπαμαι δεν χαλιέμαι...
Αφού κάνω το παγωμένο μου μπανάκι λες και είμαι έγκλειστος στο Δαφνί και αφού πιώ το γαλατάκι μου, όλο χαρά πηγαίνω να φορέσω την γλυκιά μου στολή. Βγάζω κουστούμι, πουκάμισο, γραβάτα, κάλτσες και τα παπούτσια κουστουμιού....βλέπεις πρέπει να τα ταιριάξω με κάποιο τρόπο. Νιώθω την επιβολή της αισθητικής σε όλο μου το σώμα και με πιάνει το σαρτρικό αίσθημα της ναυτίας. Γιατί ρε γαμώτο θέλω να ξαφωνάξω ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ? Αφού σταθώ μπροστά στον καθρέφτη και επιβεβαιώσω ότι είμαι γοητευτικός και κυρίως ότι είμαι όπως πρέπει να είμαι, κατευθύνομαι προς το αυτοκίνητό μου. Βλέπω το αντιαισθητικό στραπατσαρισμένο πορτ-παγκάζ και κατά περίεργο τρόπο το βρίσκω τόσο ενδιαφέρον....."η τυχαιότητα έχει αισθητική" μουρμουρίζω, νομίζοντας ότι είπα κάποια εξυπνάδα και μπαίνω στο τουμπανιασμένο μου Renault. Κατεχάκη 08:55. Κάπου μεταξύ της εξόδου της Αττικής Οδού και του 401 Νοσοκομείου βρίσκομαι σταματημένος για αρκετή ώρα. Κοιτάω δίπλα μου και βλέπω μια εντυπωσιακή παρουσία μέσα σε ένα C3 να φρεσκάρεται. Κοιτάζω σαν κλασικός μαλάκας άντρας, όπως ακριβώς μου επιβάλλει ο ανδρισμός μου. Γυρίζει με κοιτάει και νιώθω την ανάγκη να της χαμογελάσω. Προφανώς, δεν μου ανταποδίδει ποτέ το χαμόγελο και το κορνάρισμα μια ασημένιας μπέμπας από πίσω μου με κάνει να ξεκινήσω. Παντού κοστουμαρισμένοι, παντού γραβάτες και αρχίζω να τριπάρω....βλέπω γραβάτες, καρό, πολύχρωμες να συνδυάζονται με τα πιο κιτς πουκάμισα..."που και να είχες πιεί ρε κακομοίρη" λέω νομίζοντας πως κάποιος θα με ακούσει. 09:25 παρκάρω στην Ζαν Μωρέας. Πόσο τυχερός είμαι...καιρό έχω να παρκάρω τόσο κοντά. 09:31 ανοίγω την γυάλινη πόρτα της εταιρίας. "Καλημέρα" μου λέει ο θυρωρός."Καλημέρα" λέω και εγώ χωρίς να το εννόω ούτε στο ελάχιστο....μα γιατί νιώθω παλί ναυτία?
Αφού κάνω το παγωμένο μου μπανάκι λες και είμαι έγκλειστος στο Δαφνί και αφού πιώ το γαλατάκι μου, όλο χαρά πηγαίνω να φορέσω την γλυκιά μου στολή. Βγάζω κουστούμι, πουκάμισο, γραβάτα, κάλτσες και τα παπούτσια κουστουμιού....βλέπεις πρέπει να τα ταιριάξω με κάποιο τρόπο. Νιώθω την επιβολή της αισθητικής σε όλο μου το σώμα και με πιάνει το σαρτρικό αίσθημα της ναυτίας. Γιατί ρε γαμώτο θέλω να ξαφωνάξω ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ? Αφού σταθώ μπροστά στον καθρέφτη και επιβεβαιώσω ότι είμαι γοητευτικός και κυρίως ότι είμαι όπως πρέπει να είμαι, κατευθύνομαι προς το αυτοκίνητό μου. Βλέπω το αντιαισθητικό στραπατσαρισμένο πορτ-παγκάζ και κατά περίεργο τρόπο το βρίσκω τόσο ενδιαφέρον....."η τυχαιότητα έχει αισθητική" μουρμουρίζω, νομίζοντας ότι είπα κάποια εξυπνάδα και μπαίνω στο τουμπανιασμένο μου Renault. Κατεχάκη 08:55. Κάπου μεταξύ της εξόδου της Αττικής Οδού και του 401 Νοσοκομείου βρίσκομαι σταματημένος για αρκετή ώρα. Κοιτάω δίπλα μου και βλέπω μια εντυπωσιακή παρουσία μέσα σε ένα C3 να φρεσκάρεται. Κοιτάζω σαν κλασικός μαλάκας άντρας, όπως ακριβώς μου επιβάλλει ο ανδρισμός μου. Γυρίζει με κοιτάει και νιώθω την ανάγκη να της χαμογελάσω. Προφανώς, δεν μου ανταποδίδει ποτέ το χαμόγελο και το κορνάρισμα μια ασημένιας μπέμπας από πίσω μου με κάνει να ξεκινήσω. Παντού κοστουμαρισμένοι, παντού γραβάτες και αρχίζω να τριπάρω....βλέπω γραβάτες, καρό, πολύχρωμες να συνδυάζονται με τα πιο κιτς πουκάμισα..."που και να είχες πιεί ρε κακομοίρη" λέω νομίζοντας πως κάποιος θα με ακούσει. 09:25 παρκάρω στην Ζαν Μωρέας. Πόσο τυχερός είμαι...καιρό έχω να παρκάρω τόσο κοντά. 09:31 ανοίγω την γυάλινη πόρτα της εταιρίας. "Καλημέρα" μου λέει ο θυρωρός."Καλημέρα" λέω και εγώ χωρίς να το εννόω ούτε στο ελάχιστο....μα γιατί νιώθω παλί ναυτία?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου