Και ύστερα τι; Μμμμ, θα το χαρακτήριζα τουλάχιστον ενδιαφέρον. Και λοιπόν; Κάτι τέτοιο τέλος πάντων ή κάπως έτσι. Έχει καμία σημασία; Λες τελικά να έχει; Ο λα λα, τι περνάω σαββατιάτικα. Κι όλα αυτά για έναν πούστη Λευκορώσο, που πήγε να με πείσει πως ήταν ο δίδυμος αδερφός του Έλβις (πάντα μιλώντας κατά Τζάρμους). Γιατί αν είναι να ξεκινούμε να αγνοούμε και τον Τζάρμους, τότε δεν είναι καλά τα πράγματα. Αλλά καθόλου καλά. Και ύστερα πλάκωσαν οι βλάχοι. Με τα Καγιέν μεσημεριάτικα στο Κολωνάκι. Τι λούμπεν θέε μου. Ανυπαρξία αισθητικής. Αλλά τι σας λέω και σας. Στη ζωούλα σας τη μικροαστική εσείς και μην ενοχλείστε. Κανά παρτάκι, κανά μπαφάκι και μια επαναστασούλα στα πλαίσια. Κουφάλες, που μου το παίζετε και κάποιοι. Πολυεθνικές, τράπεζες, γραφειάκια. Συγγνώμη λίγο, πάω μέχρι τη λεκάνη μου να ξεράσω.
Κι ύστερα ο Μπούτς πυροβολεί τον Τραβόλτα. Και πότε ε; Την ώρα που χέζει. Α ρε Q, τι θα κάναμε και χωρίς εσένα; Και χωρίς το σινεμά. Το δικό μας όμως, όχι το άλλο. Και είναι και Σάββατο ρε πούστη. Όλη η ελληναρία πρέπει να βγει. Τι νομίζετε ότι δεν ανήκετε εκεί; Καγχα, έκανε ο καγχαστής από το Λ.Α και μετά μπήκε στη ροζ του ανοιχτή Κάντιλακ και ξεχύθηκε στον αυτοκινητόδρομο προς την έρημο της Νεβάδα.
Και εκεί παρακάτω πέτυχε τον Κέρουακ να του κάνει οτοστόπ. Και ο τολμητίας ο Καγχαστής δεν τον πήρε. Τον θεωρούσε λίγο γραφικό, και μεταξύ μας δεν είχε άδικο.
Και χιουμοράκι και καλά πνευματώδες και ψαγμένο ε; Ε ρε ξεφτίλες. Μου προκαλείτε αλλεργία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου